• Pointfighting: techniczna formuła walki kładąca równy nacisk na szybkość i poprawność technik a ich punktowanie oparte jest na zasadzie dokładnie kontrolowanych akcji. Jest to walka przerywana, po każdej bezpośrednio udanej akcji następuje przyznanie punktów.
• Light-contact: walka ciągła, będąca pośrednią formą pomiędzy Semi-contactem a trudniejszym Full-contactem, dopuszczająca zadawanie ciosów z ograniczoną siłą. 
• Kick Light: jest formą walki ciągłej. Jest to pośrednia nazwa między pół a pełnym kontaktem. Używa się technik nożnych na uda z pełnego kontaktu. Lecz są to techniki kontrolowane, które powinny trafiać w obszary dozwolone. Sędzia prowadzący nie ocenia walki tylko ją prowadzi zgodnie z regulaminami.
• Full-contact: formuła wyczynowa walki ciągłęj niewykluczająca nokautów podczas której ciosy bokserskie oraz techniki nożne wykonywane są z pełną siłą. Zarezerwowana dla zawodników o najwyższych umiejętnościach. 
• Full-contact Low-kick: walka ciągła, podczas której ciosy bokserskie, techniki nożne wykonywane są z pełną siłą w dozwolone miejsca trafień. Dozwolone są kopnięcia w wewnętrzną i zewnętrzną część uda. Wymaga od walczących dodatkowo dużej koordynacji ruchowej, wytrzymałości na ból i odwagi. 
• K-1: to formuła pośrednia pomiędzy kickboxingiem a Muay Thai. Zawodnicy mogą używać wszystkich technik bokserskich i nożnych. Niedozwolone są uderzenia łokciami i walka w parterze, a klincz jest ograniczony do zadania w uchwycie tylko jednego kopnięcia kolanem bez naciągnięcia głowy. Klincz nie może trwać dłużej niż 5 sekund.

Trening grup dziecięcych to głównie gry, zabawy, ćwiczenia ogólnorozwojowe z gimnastyką korekcyjną połączone z elementami taekwondo i kick-boxingu. Treningi w grupach najmłodszych mają charakter bezkontaktowy i opierają się na zabawie. Dzieci uczą się współdziałania w grupie, odpowiedzialności za siebie i za współćwiczących. Przyczyniają się one do równomiernego rozwoju psychomotorycznego dziecka. Ćwiczenia z każdym krokiem są ukierunkowywane na rozwój specyficznych dla kickboxingu i taekwondo cech motorycznych. Duży nacisk kładziony jest na ćwiczenia gimnastyczne i akrobatyczne, które w późniejszym etapie nauczania pozwolą na opanowanie zaawansowanych technik. Dzieci, które zdecydują się udział na zawodach i będą chciały sprawdzić swoje umiejętności startują na początku w dwóch formułach walki z ograniczonym kontaktem. Na początku jest to semi-contact a dopiero w późniejszym czasie w formule light-contact.
W grupach dla młodzieży i dorosłych ćwiczenia są wysoce ukierunkowane oraz wprowadzana jest specjalizacja treningu. Trenujący sami decydują, w której formule walki najlepiej się czują i która jest dla nich najbardziej odpowiednia.

Pierwszy trening

U większości osób młodszych i starszych panuje stereotyp, że na pierwszym treningu będą już walczyć, dlatego najczęściej rezygnują zanim jeszcze zaczną. Nic bardziej mylnego! Pierwsze treningi to nauka podstaw: poruszania, pozycji, nauka prostych technik. Dużo ćwiczeń wzmacniających całe ciało, ćwiczeń gibkościowych, koordynacyjnych, szybkościowych i zwinnościowych. Nie ma co się oszukiwać, że treningi będą łatwe bo takie nie będą. Wymagają dużej wytrwałości i samozaparcia. Na zajęciach traci się litry potu. Wielokrotnie wychodzi się z sali wykończonym ale zadowolonym, że dało się radę i nie szukało wymówek żeby nie przyjść na trening bo praca, bo nauka, bo nie miałem jak dojechać itp... Każdy następny trening jeśli jest tylko systematyczność i zaangażowanie będzie łatwiejszy.
Na pierwszy trening wystarczy tylko zabrać wodę mineralną niegazowaną. Trenujemy w spodenkach i na boso.